اگر مدت زمان زیادی با رایانه ها و به طور کلی فناوری آشنا شده اید، احتمالاً از پیشرفت های عظیمی که در چند دهه اخیر در زمینه ذخیره سازی ایجاد شده است آگاه هستید. من یک بچه دهه 90 هستم، بنابراین تجربه محدودی با برخی از رسانه های ذخیره سازی قدیمی دارم. من این شانس را داشتم که در آخرین شغلم با چند شرکت کار کنم که داده های خارج از سایت را روی درایوهای نوار عظیم ذخیره می کردند، اما عملکردهای خواندن/نوشتن برای آن تنبل های عظیم چندان خوشایند نبود.
تا آنجا که من می دانم، بیشتر ذخیره سازی سازمانی ما احتمالاً هنوز از طریق درایوهای دیسک (درایوهای پلاتر چرخان) انجام می شود که معمولاً به آنها HDD (درایوهای دیسک سخت) گفته می شود. با این حال، درایوهای حالت جامد (SSD) جایگزین هارد دیسک‌ها شده‌اند و اکثر مردم در حال حاضر در رایانه‌های شخصی خود از آن استفاده می‌کنند. قبلاً SSD ها گران تر بودند. با این حال، اخیراً این قیمت ها به سطوح مقرون به صرفه کاهش یافته است.
همانطور که رسانه های ذخیره سازی تکامل می یابند، رابط های ذخیره سازی نیز تکامل می یابند. به طور سنتی، HDD ها و SSD ها از رابط های SATA برای برقراری ارتباط با مادربردهای خود استفاده می کردند (مگر اینکه روی تجهیزات قدیمی مانند SCSI یا PATA کار می کنید. به نیروی دریایی ایالات متحده فریاد بزنید).
رابط های SATA برای عملکرد صحیح به دو چیز نیاز دارند:
برق SATA از منبع تغذیه به درایو
داده های SATA از درایو به کنترل کننده مادربرد
اینها از طریق دو کابل مجزا (که ایده آل نیستند) یا از طریق یک کابل یکپارچه تحویل داده می شوند. در هر صورت، کابل‌های مورد استفاده دارای کانکتورهای شکننده هستند و هر کابلی نوعی تاخیر را ایجاد می‌کند. شاید زمان آن رسیده است که کمی تکامل داشته باشیم.
NVMe
Non-Volatile Memory Express (NVMe) به عنوان یک مشخصات استاندارد جدید برای درایوهای ذخیره سازی (و سایر اجزا) توسعه داده شد تا مستقیماً به رابط PCIe متصل شود. استفاده از این گذرگاه به SSD اجازه می‌دهد تا به‌جای عبور از مادربرد همانطور که قبلاً SATA نیاز بود، مستقیماً با CPU ارتباط برقرار کند و سرعت خواندن/نوشتن را افزایش دهد و زمان بارگذاری برنامه را کاهش دهد.
پس M.2 چیست؟
برای پاسخ به این سوال باید در مورد عوامل شکلی صحبت کنیم. بسیاری از هارد دیسک های تجاری به صورت فاکتورهای 3.5 و 2.5 اینچی فروخته می شوند. تا همین اواخر، اکثر SSD ها در فرم فاکتورهای 2.5 اینچی فروخته می شدند. اکثر این درایوها درایوهای SATA بودند که به کابل های داده و برق نیاز داشتند. M.2 جدیدترین فرم فاکتور SSD است که وارد بازار شده است، با تشکر از ردپایی فوق العاده کم. به رابط NVMe.
یک اسلات M.2 22 میلی متر عرض دارد و بسته به اسلات مادربرد شما می تواند طول آن متفاوت باشد. اندازه گیری ها می تواند از 16 تا 110 میلی متر باشد (اکثر درایوها 80 میلی متر هستند). مطمئن شوید که درایو متناسب با فضای موجود در دستگاه خود را انتخاب کنید! زیبایی این فرم فاکتور این است که مطلقاً هیچ کابلی در کار نیست. درایوها فقط در اسلات M.2 روی مادربرد قرار می گیرند و از طریق NVMe به CPU متصل می شوند.
بیشتر بخوانید : تکنولوژی Sas و SATA
برای چه چیزی خرید کنیم
پاسخ سریع به سوال NVMe در مقابل M.2 این است که اصلاً در مقابل وجود ندارد. NVMe رابط است و M.2 آخرین فرم فاکتور برای SSD است. این دو را با هم ترکیب کنید و یک درایو رعد و برق سریع و تقریباً بدون ردپای قابل مشاهده خواهید داشت و نصب آن بسیار آسان است. پیروزی. پیروزی. پیروزی.
هنگام خرید درایو، مطمئن شوید که رابط کاربری و فرم فاکتور را علاوه بر ظرفیت و سرعت خواندن/نوشتن، می شناسید. این اطلاعات را در طول افزایش فضای ذخیره سازی بعدی خود در نظر داشته باشید، خریدی کاملا آگاهانه انجام خواهید داد.
همچنین، اگر قصد ساختن یک سیستم جدید را دارید، حتما مقاله قبلی من، “سخت افزار Sysadmin: ملاحظات برای برنامه ریزی ساخت رایانه شخصی” را بررسی کنید.
برای خرید هارد میتوانید به وب سایت رایان وی آی پی مراجعه کنید.
